یک انیمیشن ساده و در عین حال جذاب!
نوستالژیک بود. یاد مورتال کامبت افتادم....
سازنده: Jonny Lawrence
یک انیمیشن ساده و در عین حال جذاب!
نوستالژیک بود. یاد مورتال کامبت افتادم....
سازنده: Jonny Lawrence
البته خیلی توفیقی به حال ما نمیکنه، اما بهرحال جالبه...
زدن درِ یارو رو تخته کردند، بعد برای پر کردن این خلاء ، دوستان زحمت کشیدند، خسته نباشند، خدا قوت! سیل شبکه های اجتماعی مثل علف هرز سرازیر شده.
گرچه حــتی برای تنوع هم که شده، یکدومشون یک قالب بدور از تقلید و تشابه فاحش! از شبکه اجتماعی مرجع انتخاب نکرده.
البته این اتفاق در مورد نام شبکه ها هم رخ داده. بطوریکه کلمه ی "فیس" رو یا به عنوان پیشوند و یا پسوند انتخاب کرده اند.
این موضوع رو می تونید از لینک: جستجوی فارسی کلمه "فیس" متوجه بشید .
و باز هم متأسفم...
بعد از گذشت چندین روز پیاپی و طاقت فرسا! بالاخره اپیدمی احساس مسئولیت 1392 هم به پایان رسید.
دوستان به سالن کذایی (که بیشتر مرا به یاد سالن شو لباس! یا یک همچین چیزی می انداخت) می آمدند و میرفتند.لبخند می زدند ،عکس می انداختند، همگی خوشحال.همگی سرشار از انرژی های نو و البته دوستدار محیط زیست!
حال گوشه ای به نظاره بنشینیم و شاهد تأیید تعهد دوستان بهتر از جانمان باشیم. کسانی یک آ یک از هم بهتر و برتر ،با برنامه های کاربردی کاملا متفاوت و البته با ویژگی هایی منحصربفرد ! ☝
یهو یاد متن ترانه May Today Become The Day از گروه فاخر Sentenced (ارجاء به پست 5) افتادم :
امروز، یعنی 11 اردیبهشت، در ایران هم روز زن هست و هم ولادتی مبارک...
این خیلی طبیعیه که در چنین روزی مردم شاد باشند، یا که حداقل غمگین نباشند!
تلویزیون روشنه...فقط صداش رو میشنوم...یکی از کانال های داخلی ویژه برنامه ای داره ظاهرا. موزیکی رو از یکی از خواننده های پاپ داخلی پخش میکنه که فقط یک چیز کم داره! اینکه پاش بشینی و زار زار گریه کنی!!!!!
یعنی در این حد غمگین و دپرس، که بقول گفتنی "اصن یه وضی!"
که البته این قطعه ی انرژی بخش، به یکبار اجرا هم کفایت نکرده و انگار که تیک دکمه ی Replay موزیک پلیرشون رو یادشون رفته بردارند...
موندم تأسف بخورم، یا ایکه ارزش تأسف رو هم نداره ؟!
اما بیخیال! امروز شهرم بارونی...پس از اون لذت میبرم...
مه تا وضوح
با پوست صورتم بگم به بالش کرم بگم
با مورس های مردمک از جعبه ی سرم بگم
از هسته ی غمم بگم با زبون تنم بگم
به انعکاس صورتم رو شیشه ی ترم بگم
به شیشه ی ترم بگم
با بالهای روح برم به مرز ابر و کوه برم
از راه تودرتو برم از مه تا وضوح برم ...
از مه تا وضوح برم ...
به خواب طولانی برم با ذهن کیهانی برم
فقط با یک آرزو به دشت مرجانی برم ...
Haze To Clarity *
* لیریک موزیکی از هادی پاکزاد / ترانه سرا نیز هادی پاکزاد